De Republiek Senegal is te vinden in het noordwesten van Afrika. Senegal heeft landsgrenzen met Gambia, Mauritanië, Guinee en Guinee-Bissau. Voor Gambia is Senegal zelfs het enige buurland aangezien het geheel binnen de grenzen van Senegal ligt. Bijzonder aan Senegal is dat het land bijna helemaal vlak is. Het hoogste punt is een 581 meter hoge heuvel op de grens met Guinee. Met name in de binnenlanden van Senegal zijn er zo goed als geen heuvels te zien. Dit zorgt ervoor dat het een wijds en open karakter heeft. De grote vlaktes met daarop honderden baobabbomen en palmbomen zijn typisch voor Senegal. Als je met een 4×4 de binnenlanden van Senegal intrekt dan zal je meerdere malen op dit bijzondere uitzicht getrakteerd worden. Combineer dit met de kleurrijk geklede inwoners en je hebt de perfect foto.

Tijdens mijn reis door Senegal heb ik me meerdere malen verbaasd over de mooie, trotse en kleurrijke inwoners van Senegal. Je ziet aan alles dat ze weinig tot niet hebben, toch lopen ze prachtige gekleed met een rechte rug door de straten van de dorpen of over de steppe. Het is dan ook de bevolking van Senegal die het hoofdonderwerp van deze fotoreportage vormen. Dit enerzijds omdat er in het land weinig tot geen bijzondere bouwwerken of architectonische hoogtepunten te vinden zijn. De combinatie van het licht in Senegal en de kleurrijke inwoners zorgt er eigenlijk voor dat iedere foto raak is.

Sommige delen van de Saloumdelta is een deel van de mangrovebossen verdwenen. Met hulp van de regering en uit het buitenland is de lokale bevolking de bossen terug aan het planten.

De schipper van onze prauw door de Saloumdelta.

Senegalese jongens wassen hun paarden met zout water om ze te beschermen tegen ongedierte.

Op het eiland Fadiouth mag geen gemotoriseerd verkeer komen. Bijna alles gebeurd er nog met kar en paard. Op de achtergrond zie je het schelpeneiland dat als begraafplaats gebruikt wordt.

Deze dame wacht geduldig tot de vissers aan land komen. Is de vis eenmaal op de wal dan wordt hij gewassen, gezouten en gedroogd in de zon.

Op het moment dat onze boot aanlegt bij het eiland Gorée zie ik dit bijzondere schouwspel.

Een jongetje in een van de achteraf straatjes op Gorée

De straten, pleinen en stranden van het eiland Gorée zijn gevuld met straatverkopers en winkeltjes. je kunt het zo gek niet bedenken of het is er te koop. Op het heetst van de dag zien we deze dame naar klanten zoeken op het strand.

Een andere straatverkoper op Gorée heeft tegen de zon beschermd met een tulband.

In de lagune van Somone zijn meerdere kolonies pelikanen te vinden. In het Nationaal Park Djoudj is de grootste kolonie ter wereld te vinden.

De bevolking van Senegal leent zzich perfect voor portretten. Vraag het wel altijd van te voren, doe je dit niet dan bestaat de kans dat je ruzie krijgt. Als je het vraagt krijg je meestal toestemming, soms vragen ze wel om een fooi.

De baobabboom is de meest kenmerkende boom van het land. De inwoners gebruiken alle delen van de boom, zo worden de bladeren gebruikt om stoofpotten op smaak te brengen.

Er is in Senegal geen leerplicht. De kinderen van de Peul, een nomaden stam, zijn al op jonge leeftijd verantwoordelijk voor het vee.

Een doorgaande weg in het binnenland van Senegal. Alles moet over deze brug heen, wat soms voor vervelende opstoppingen kan zorgen.

Tijdens een autorit door het droge landschap van Senegal valt deze prachtige kleurrijke dame extra goed op.

Giraffen komen van nature niet meer voor in Senegal, toch is er in het Bandia natuurpark nog een groep te vinden.

In Bandia wonen ook twee neushoorn. Ze zijn zo gewend aan toeristen die voorbij rijden dat ze zich rustig laten fotograferen.

Een Belgische familie die zich in Senegal heeft gevestigd maken likeuren met lokale vruchten. Je kunt er onder andere likeur van baobab, madd, guave en tamarinde kopen.

Tijdens een wandeling op het strand komen we deze jongens tegen die wat kleine vissen proberen te vangen.

Tijdens een wandeling richting M’bour worden de stranden steeds drukker, vuiler en kleurrijker naarmate je dichter bij de vismarkt komt.

Het strand bij de vismarkt van M’bour is volgeladen met mensen die op een of andere manier geld aan de visserij proberen te verdienen.

Bij het Lago Rosa halen de mannen het zout van de bodem en gooien het op de boot. De vrouwen brengen de grote bakken met zout naar de kant waar het te drogen wordt gelegd.

Het Lago Rosa wordt niet alleen gebruikt voor de zoutwinning, maar ook voor recreatie. Je kunt er een romantisch boottochtje maken of lekker dobberen.

Vanaf mijn resort Royal Saly aan de Petite Côte van Senegal word ik getrakteerd op deze prachtige zonsondergang.